انجمن مهندسی عمران ایران
فصلنامه علمی پژوهشی اساس
2008-7721
20
50
2018
05
22
مدلسازی هوشمند جریان کانال آشفته بر پایه داده های شبیه سازی عددی مستقیم
5
18
FA
الهام
رجبی
استادیار دانشکده مهندسی عمران; دانشگاه پیام نور
محمدرضا
کاویانپور
دانشیارگروه مهندسی آب دانشکده عمران; دانشگاه خواجه نصیر طوسی
<strong>در این پژوهش با عنایت به توانایی شبکه عصبی مصنوعی در مدلسازی سیستمهای به شدت غیر خطی، مدل هوشمند آشفتگی برای پیش بینی جریان کانال ارائه گردید. تحلیل جریان در کانال بر اساس روش شبیهسازی مستقیم معروف به </strong>DNS<strong> به روش شبه طیفی τ صورت گرفته است. مطالعه عددی شبیهسازی مستقیم در میدان جریان به ابعاد</strong> <strong> در شبکه ای از نقاط 32×65×64 و عدد رینولدز اصطکاکی </strong>Re<sub>τ</sub>=175<strong> تحلیل و ارائه گردیده است. بدین ترتیب آموزش شبکه عصبی با روش پس انتشار خطا با الگوریتم لونبرگ- مارکواردت با مجموعه داده های بدست آمده از حل</strong>DNS <strong> با استفاده از دو رویکرد جدید در تعیین تعداد نرونهای لایه پنهان و آموزش چند منظوره برای تحلیل همزمان المانهای بردار سرعت میدان جریان با دستیابی به کارایی 0005/0 و ضریب همبستگی در حدود 98% صورت پذیرفت. با توجه به تردیدهای موجود در دقت اندازه گیری میدان جریان مجاورت جداره در کانال، مدلسازی هوشمند این بخش از جریان با آموزش 20480 نمونه، جداگانه در طول گامهای زمانی انجام پذیرفت. نتایج حاصل از آموزش شبکه و تحلیل توزیع سرعت جریان آشفته در حالات مختلف بیانگر این مساله است که شبکه عصبی مصنوعی نیز همانند روشهای معمول تجربی و عددی دینامیک سیالاتی قابلیت مدلسازی جریانهای آشفته را بخوبی دارا می باشد.</strong>
شبیهسازی عددی مستقیم DNS,روش شبه طیفی τ,جریان کانال,شبکه عصبی مصنوعی,آموزش چند منظوره
https://www.isceiran.org/article_85114.html
https://www.isceiran.org/article_85114_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf
انجمن مهندسی عمران ایران
فصلنامه علمی پژوهشی اساس
2008-7721
20
50
2018
05
22
بررسی عددی نتایج حاصل از آزمایش بارگذاری صفحه در خاکهای لایه بندی شده و مقایسه آن با روابط کلاسیک
19
30
FA
رضا
ضیایی موید
دانشیار و عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین- انتهای بلوار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)،
r_ziaie@ikiu.ac.ir
محمد
حسین زاده سرشکی
دانشجوی دکتری عمران-خاک و پی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
<strong>اکثر تئوری های کلاسیک به تعیین ظرفیت باربری پی های سطحی با فرض همگن و تک لایه بودن خاک می پردازند ، درصورتی که در اکثر پروژه ها خاکهای چند لایه وجود دارد. مسئله حائز اهمیت در خاکهای لایه بندی شده چگونگی شکل گیری زون گسیختگی برشی در زیر پی و همچنین عمق موثر زون گسیختگی برشی می باشد. در این مقاله به بررسی عددی آزمایش بارگذاری صفحه با نرم افزار </strong><em>ABAQUS</em><strong> در خاکهای دو لایه دانه ای تحت دو نوع بارگذاری محوری و خروج از مرکز پرداخته شده است و سپس به مقایسه نتایج حاصل از ظرفیت باربری بدست آمده از روابط عددی و آزمایشگاهی با روابط کلاسیک پرداخته می شود. تغییر نسبت ضخامت خاک لایه اول که صفحه بارگذاری بر روی آن قرار دارد</strong><em>(H)</em><strong> به عرض صفحه بارگذاری</strong><em>(B)</em><strong> باعث تغییرات عمده ای بر روی ظرفیت باربری می شود. با توجه به اختلاف بین نتایج آزمایشگاهی و عددی با روابط کلاسیک می توان به این نکته اشاره کرد که ضرایب بکار رفته در محاسبه ظرفیت باربری پی های سطحی در تئوریهای کلاسیک، نیاز به اصلاح دارد و همچنین در ادامه به تعیین رابطه ای برای تخمین ظرفیت باربری پی های سطحی در خاکهای دو لایه پرداخته می شود</strong>.
آزمایش بارگذاری صفحه,لایه بندی خاک,ظرفیت باربری,روابط کلاسیک
https://www.isceiran.org/article_85115.html
https://www.isceiran.org/article_85115_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf
انجمن مهندسی عمران ایران
فصلنامه علمی پژوهشی اساس
2008-7721
20
50
2018
05
22
تأثیر همزمان فیبر پروپیلن و لیگنوسولفونات در بهسازی خاکهای واگرا
31
42
FA
مهدی
مخبری
0000-0002-8722-2612
استادیار
mehdimokhberi@gmail.com
امیر حسین
وکیلی
عضو هیئت علمیT گروه مهندسی عمران، مؤسسه آموزش عالی زند شیراز، شیراز، ایران
amirhoseinvakili@gmail.com
جواد
قاسمی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، واحد استهبان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد استهبان ، ایران
omidghasemi2014@yahoo.com
رفتار رسهای مسئله دار واگرا سبب آسیب های جدّی بسیاری از سازهها بویژه سدها و راهها شده است. ضرورت استفاده از خاک های واگرای موجود در طبیعت لزوم بهسازی آنها را ایجاب کرده است. هر نوع بهسازی باید از دیدگاه فنّی، اقتصادی و اجرایی ارزیابی شود. در این تحقیق تثبیت کننده لیگنوسولفونات و الیاف پلیپروپیلن مورد مطالعه قرار گرفته تا امکان افزایش مقاومت در برابر فرسایش و مقاومت فشاری خاکهای واگرا بررسی شود. ارزش این مصالح ارزانی، فراوانی، غیرسمی و همگام بودن آنها با محیط زیست است. برای شناخت رفتار رس واگرای اصلاح شده مجموعهای از آزمایش های هیدرومتری دوگانه، پینهول و مقاومت تک محوری بر روی آنها انجام شد. نتایج نشان میدهد که پتانسیل واگرایی خاک با افزودن لیگنوسولفونات کاهش می یابد. افزودن الیاف پلیپروپیلن نیز سبب بهبود مقاومت خاک فشاری می شود. اگرچه مسلح کردن خاک با الیاف پلیپروپیلن به تنهایی نمی تواند پتانسیل واگرایی را به خوبی کاهش دهد، امّا کاربرد همزمان لیگنوسولفونات و پلیپروپیلن به افزایش مقاومت در برابر فرسایش و افزایش مقاومت فشاری منجر می شود. بعلاوه بهسازی همزمان خاک با 2 درصد لیگنوسولفونات و 35/0 درصد الیاف پلیپروپیلن موجب کاهش چشمگیر رفتار واگرایی از 100 درصد به 23 درصد شده و پتانسیل واگرایی را از درجه زیاد به شرایط بدون واگرایی تغییر میدهد. همچنین بهسازی با این روش مقاومت فشاری خاک را بعد از 7 روز عمل آوری به بیشتر از 6 برابر و بعد از 28 روز عمل آوری به بیشتر از 25 برابر امیرساند.
خاک واگرا,لیگنوسولفونات,پلیپروپیلن,فرسایش پذیری,مقاومت فشاری
https://www.isceiran.org/article_66797.html
https://www.isceiran.org/article_66797_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf
انجمن مهندسی عمران ایران
فصلنامه علمی پژوهشی اساس
2008-7721
20
50
2018
05
22
بررسی تاثیر ذرات ژئوفوم در بهبود پارامترهای ژئوتکنیکی مخلوط ماسه-رس
43
57
FA
عادل
عطری
گروه مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
گروه مهندسی عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
adcivilizing@gmail.com
روزبه
دبیری
0000-0002-1807-1945
گروه مهندسی عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
rouzbehdabiri@gmail.com
امروزه استفاده از مواد نوین جهت بهبود ظرفیت باربری خاک کاربرد فراوانی دارد. نوعی از مصالح جدید مورد استفاده در این زمینه ژئوسنتتیکها است. بلوکهای ژئوفوم نوعی از ژئوسنتتیکها بوده و کارایی مناسبی داشته و جایگزین خاکریز پشت دیوار حائل یا لایه های روسازی راه میشود. هدف اصلی در تحقیق حاضر بررسی تاثیر میزان ذرات ژئوفوم بر روی بهسازی ظرفیت باربری خاکهای رسی و ماسه ای خالص و مخلوط ماسه-رس است. میزان ذرات ژئوفوم ٠٥/٠، ١/٠و ٢٥/٠ درصد وزنی مصالح مورد مطالعه در نظر گرفته شده و خاک رس با درصدهای ٥، ١٠ و ٣٠ درصد با ماسه مخلوط شده است. به منظور ارزیابی میزان تاثیر گذاری ذرات ژئوفوم برپارامترهای ژئوتکنیکی خاک مخلوط شده با ژئوفوم آزمونهای آزمایشگاهی تراکم، برش مستقیم (تحت اثر تنش های قائم 1، 2 و 3 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع) در دو حالت اشباع و خشک(در شرایط رطوبت محیط) و نفوذ پذیری انجام گرفته است. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان دهنده آن است که در حالت کلی با افزودن 05/0 درصد وزنی ژئوفوم به مصالح مورد مطالعه وزن مخصوص خشک حداکثر افزایش یافته و نشست قائم کاهش یافته است. همچنین مقاومت برشی و توانایی باربری بهبود یافته است. اگرچه با افزایش میزان ذرات ژئوفوم در توده خاک ضریب نفوذپذیری افزایش یافته و خاصیت زهکشی بهبود مییابد.
ماسه,رس,ژئوفوم,نفوذپذیری,مقاومت برشی
https://www.isceiran.org/article_66799.html
https://www.isceiran.org/article_66799_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf
انجمن مهندسی عمران ایران
فصلنامه علمی پژوهشی اساس
2008-7721
20
50
2018
05
22
بهینهسازی زمانبندی پروژه با محدودیت منابع با استفاده از الگوریتم ژنتیک
58
73
FA
سینا
فرد مرادی نیا
0000-0003-3539-7311
گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
fardmoradinia@iaut.ac.ir
علیرضا
خادمی
گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، ایران
rkhademy@gmail.com
مسئله زمانبندی پروژه با محدودیت منابع (RCPSP)، جز مسائل غیر چند جملهای سخت (NP-Hard) است که برای حل آن، روشهای ابتکاری و فرا ابتکاری در مقایسه با راهحلهای دقیق، کارایی بیشتری دارند. در این مسئله هر پروژه از تعدادی فعالیت و تعدادی منبع با ظرفیتهای محدود تعریف میشود. فعالیتها علاوه بر اینکه نسبت به یکدیگر جهت اجرا دارای اولویت هستند، هر کدام میتوانند به صورت گسسته و یا با همپوشانی زمانی اجرا شوند.<br />در این تحقیق از روش فراابتکاری الگوریتم ژنتیک برای حل مساله زمانبندی پروژه با محدودیت منابع در حالت تک حالته و از نظر نوع روابط تقدمی، پایان به آغاز، استفاده شده است. هدف اصلی،کاهش زمان انجام کار به حداقل زمان ممکن می باشد.<br />الگوریتم ارائه شده بر روی مجموعة مسائل استاندارد کتابخانه PSPLIB مورد آزمایش قرار گرفته است. الگوریتم پیشنهادی برای زمانبندی یک پروژة واقعی البته با تطبیق شرایط پروژه واقعی با شرایط مسئله استفاده گردید. پروژة مورد نظر شامل 29 فعالیت و روابط پیشنیازی از نوع پایان به آغاز ( (FSو با چهار نوع منبع تجدیدپذیر و محدود میباشد. زمان کمینه حاصله از الگوریتم پیشنهادی 245 روز که تقریباً برابر با زمان حاصله از نرمافزار مایکروسافت (5/244) میباشد، البته مزیت نسبی الگوریتم پیشنهادی، حصول به نتیجه در مدت زمان بسیار کوتاه میباشد که برای پروژه بزرگ با تعداد فعالیتهای زیاد، کاملاً توصیه میگردد.
زمانبندی پروژه با محدودیت منابع (RCPSP),الگوریتم ژنتیک,کمینه کردن زمان اجرا,نرمافزار متلب
https://www.isceiran.org/article_66800.html
https://www.isceiran.org/article_66800_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf
انجمن مهندسی عمران ایران
فصلنامه علمی پژوهشی اساس
2008-7721
20
50
2018
05
22
تاثیر میکروسیلیس بر مقاومت فشاری بتن های در معرض حمله سولفاتی
74
81
FA
علی
همتی
گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد سمنان
ali.hemmati@semnaniau.ac.ir
امید
آقایی
گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
omid.aghaieee@gmail.com
میکروسیلیس به دو صورت پودر و ژل و به منظور ارتقای برخی از خصوصیات مکانیکی در بتن بکار برده میشود. حمله سولفاتی نیز یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار در کاهش مقاومت فشاری و دوام بتن است. در این مقاله با جایگزینی درصدهای مختلف پودر و ژل میکروسیلیس به جای بخشی از سیمان در بتن (با درصدهای وزنی 5/2، 5، 5/7، 10، 5/12 و 15)، مقاومت فشاری 7 روزه و 28 روزه این بتنها پس از عمل آوری در محیطهای معمولی و سولفاتی (محلول سولفات سدیم در آب) بررسی میشود. محیط سولفاتی تشدید یافته با حل نمودن 525 کیلوگرم سولفات سدیم در آب تهیه و نمونههای بتنی در آن عمل آوری گردیدند. 5 نمونه مکعبی 15 در 15 در 15 سانتیمتر از هر طرح اختلاط تهیه و پس از عمل آوری در دو محیط معمولی و سولفاتی، تحت آزمایش مقاومت فشاری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از میکروسیلیس (10 % به صورت پودر و ژل) منجر به کسب بیشترین مقاومت فشاری در هر دو محیط معمولی و سولفاتی میشود.
سیمان,بتن,میکروسیلیس,حمله سولفاتی,مقاومت فشاری
https://www.isceiran.org/article_81818.html
https://www.isceiran.org/article_81818_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf